Είναι αρκετές μέρες τώρα, βρισκόμενος στο εξωτερικό που προσπαθώ να καταλάβω μέσω του διαδικτύου και των διαφόρων blogs και site για το τι πραγματικά συμβαίνει στην χώρα μας.

Πραγματικά πιστεύω ότι βρισκόμαστε στην βάση, για να μην πω πάτο, της κοινωνικής και πολιτικής μας υπόστασης. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όλοι μιλάνε για συνομωσίες, προβοκατόρικες ενέργειες και πάλη των τάξεων όταν την ίδια στιγμή μιλώντας με τους φίλους και γνωστούς και βλέποντας το facebook διαπιστώνω ότι η εικόνα δεν έχει αλλάξει και τα μπουζούκια είναι γεμάτα και τα καφέ μπαρ κάνουν πάρτι και γενικά τίποτα δεν δείχνει ότι κάτι πλέον καινούργιο έφερε αυτός ο άδικος χαμός αυτού του παιδιού. Δεν θα μπω στη διαδικασία να κατηγορήσω και να γίνω δικαστής και κριτής των πάντων μια και δεν είναι αυτή η δουλειά μου. Αυτό φυσικά πρέπει να το καταλάβουν και οι δημοσιογράφοι που αυτεπάγγελτα έχουν γίνει ειδικοί «επί παντός επιστητού» από το αν «έστησε» καλά την ομάδα ο Όττο μέχρι το πυρηνικό πρόγραμμα του  Ιράν και φυσικά η γνωστή τους ικανότητα να βγάζουν δικαστικές αποφάσεις στα τηλεδικαστήρια και στα απαράδεκτα «παράθυρά» τους.

Βρισκόμενος στο εξωτερικό και βλέποντας ειδήσεις διαπιστώνω και πάλι ότι είμαστε ο λαός του «κουτσομπολιού» και  του «ξεκατινιάσματος»!!! Εδώ ο δημοσιογράφος λέει την είδηση και αυτή είναι η δουλειά του. Αν έχεις ανάγκη από ανάλυση παίρνεις την εφημερίδα σου το πρωί και μέχρι να φτάσεις στη δουλειά σου διαβάζεις από πραγματικούς ειδικούς την άποψή τους στο μετρό!!! Δεν υπάρχει άνθρωπος  που να μην είναι με ένα βιβλίο ή εφημερίδα στο χέρι μέσα στο μετρό, από τον πιο μικρό μέχρι τον πιο μεγάλο, αλλά αυτό θα είναι ένα άλλο θέμα που θα το συζητήσουμε σε άλλο άρθρο.

Και έρχεται σήμερα η επίθεση στο νεαρό αστυνομικό… Τι γίνεται λοιπόν στην χώρα μας; Ποιος κερδίζει από αυτήν την κατάσταση; Ένα είναι πάντως σίγουρο…έχουμε να μας κυβερνούν αυτοί που μας αξίζουν!!! Γιατί όσο και αν καταδικάζουμε το «σύστημα» σε αυτό θα τρέξουμε για μια θεσούλα στο δημόσιο ή αν θέλουμε να «γίνει η δουλειά μας» και εδώ είναι το πρόβλημα.

Η νοοτροπία που κληρονομήσαμε μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς και καμία σχέση δεν έχει με την ελληνική κληρονομιά που και απ΄αυτήν πήραμε μόνο τα Διονυσιακά της στοιχεία… (καρναβάλια και γλέντια μέχρι πρωίας).

Τι πρέπει να γίνει; Θα χρησιμοποιήσω μία έκφραση κάποιου αμερικανού προέδρου του J F Kennedy που είπε « Μην ρωτάς τι κάνει η πατρίδα για σένα, αλλά τι κάνεις εσύ για την πατρίδα». Πρέπει λοιπόν να σηκώσουμε τα μανίκια και ξεκινήσουμε δουλειά που πρέπει πρώτα να ξεκινήσει από την προσέγγισή μας στα παιδιά μας. Να τους δώσουμε αρχές, ιδανικά και πιστεύω και πάνω από όλα παιδεία. Το να θεωρείς ότι είσαι καλός γονιός μόνο και μόνο επειδή πληρώνεις τα φροντιστήρια και τα «καπρίτσια» του παιδιού σου δεν είναι αρκετό. Οι νέοι θέλουν να είσαι κοντά τους, να βλέπουν και να παίρνουν εικόνες γιατί βασίζονται στη μίμηση και την ταύτιση…αλλά τι εικόνες να πάρουν όταν βλέπουν τους γονείς να τρέχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ για να μαζέψουν χρήματα χωρίς ηθικούς κανόνες και αξίες; Μου έκανε φοβερή εντύπωση κόρη φίλου 4-5 χρονών που έλεγε σε ένα άλλο κοριτσάκι που μόλις είχε γνωρίσει ότι θα «το κανονίσει» και θα είναι μαζί στο νηπιαγωγείο!!! Και ρωτώ πού έμαθε το κοριτσάκι τη λέξη «θα το κανονίσω;»

Πρέπει λοιπόν να ξεκινήσουμε από τα παιδιά μας και ίσως μια μέρα ίσως δούμε μια καλύτερη Ελλάδα…